(شرح العقيدة الطحاوية (بابرتي / Şerhü'l-Akîdetü't Tahavî (Baberti)

Baberti Ekmelüddîn Muhammed b. Mahmûd b. Ahmed el-Bâbertî er-Rûmî elMısrî (ö. 786/1384). Tahsil hayatına Anadolu'da başlayan Bâbertî daha sonra Halep'e, oradan (740'tan [1339] sonra) Kahire'ye giderek Kâkî, Ebû Hayyân el-Endelüsî, Mahmûd b. Abdurrahman el-İsfahânî ve İbn Kudâme el-Makdisî gibi meşhur âlimlerden ders okudu. Fıkıh ilminde hocası olan Kâkî kanalıyla Ebû Yûsuf'a kadar uzanan bir zincir içinde yer almaktadır. Önemli eserler vermiş ve bunlardan biri de Tahâvî'nin el-Akidetü'tTahâviyye diye de meşhur olan Akidetü Ehli's-sünne ve'l-cemâ'a adlı eserinin şerhi olup kelâm ve akaidle ilgili dokuz telifinden en önemlisidir.